KURIER WILANOWSKI

DWORZEC POŁUDNIOWY W  WARSZAWIE

​

 Mianem Dworca Południowego określano stację Warszawa Południe Piaseczyńsko-Grójeckiej Kolei Dojazdowej w kierunku Piaseczna i dalej w kierunku Grójca lub Góry Kalwarii.  Wcześniej ta stacja nosiła nazwę

Warszawa Południowa, a w latach 1943–1944 również Warschau Süd, wcześniej od 1889 do 1943 roku stacja nosiła nazwę Warszawa Szopy od nazwy dzielnicy.

​

Stacja znajdowała się w miejscu dzisiejszej pętli autobusowej Metro Wilanowska i częściowo stacji metra Wilanowska. Kolej ta funkcjonowała od 30 października 1889 na trasie od stacji „Warszawa Mokotów”, zlokalizowanej przy placu Unii Lubelskiej (wówczas Keksholmskim) do stacji „Piaseczno Miasto Wąskotorowe”, a w następnych latach przedłużona została do Grójca i Nowego Miasta. W 1938  roku skrócono linię do stacji „Warszawa Południe” (wówczas jeszcze pod nazwą „Warszawa Szopy”), która uzyskała tym samym status stacji końcowej i kształt stacji czołowej o charakterze pasażersko-towarowym. Dwa tory części osobowej zakończone były obrotnicą. Część towarowa składała się z pięciu torów sąsiadujących ze składem węgla.

​

Stację wraz z linią kolejki na odcinku „Warszawa Południe”–„Piaseczno Miasto Wąskotorowe” skasowano dwuetapowo – w 1969 roku do przystanku Warszawa Dąbrówka, a na rok do stacji Piaseczno Wąskotorowe.

 

Nazwa „Dworzec Południowy” używana jest zwyczajowo po likwidacji linii kolejowej w odniesieniu do zlokalizowanej w tym samym miejscu pętli autobusowej, której nazwę zmieniono następnie na „Wilanowska” (obecnie „Metro Wilanowska”).

W latach 1983–1995 roku na trasie z Dworca Południowego (pętli Wilanowska) do Piaseczna funkcjonowała linia trolejbusowa.

​

Budynek dworca został zburzony w grudniu 2000 roku.

 

​